ശ്രീ അയ്യപ്പ ചരിതം [5]
---------------------------
മണികണ്ഠനും പന്തളം രാജാവും
------------------------------
പന്തളത്ത് കൊട്ടാരം പണികഴിപ്പിച്ച് നാടുവാഴുമ്പോഴും രാജ്യവും രാജാവും ആകെ ഭീതിയുടെ മുൾമുനയിലായിരുന്നു. പാണ്ഡ്യ ദേശത്തുള്ള തന്റെ പാരമ്പര്യ വൈരികളും തന്റെ അധികാരപരിധിയിൽ തന്നെയുള്ള കരിമലയുടെ മുകളിൽ കൊടുംകാട്ടിൽ കോട്ട കെട്ടി കാടും നാടും വിറപ്പിച്ച് വാണിരുന്ന ഉദയനൻ എന്ന കാട്ടു രാജാവും നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന അക്രമങ്ങൾ രാജാവിനെ വല്ലാതെ അലട്ടിയിരുന്നു. ഇവരോടൊരു തീവ്രയുദ്ധത്തിലേർപ്പെടാൻ രാജാവിന് സാധിയ്ക്കുമായിരുന്നില്ല. മക്കളില്ലാത്ത തനിയ്ക് യുദ്ധത്തിൽ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചു പോയാൽ രാജ്യവും ഉറ്റവരും അനാഥരായിപ്പോകുമല്ലൊ എന്ന ചിന്തയും തന്റെ പ്രായാധിക്യവുമായിരിയ്ക്കണം രാജാവിനെ ഒരു പടനീക്കത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചത്. തന്റെ രാജ്യം സംരക്ഷിയ്ക്കാൻ ശക്തിയുള്ള ഒരു പുത്രനു വേണ്ടി രാജാവും പത്നിയും ഏറെ പ്രാർഥനകളും വഴിപാടുകളും കഴിച്ചെങ്കിലും അതിനൊന്നും ഫലപ്രാപ്തിയുണ്ടായില്ല. ഈ അവസരത്തിൽ നായാട്ടിന്പോയ രാജാവിന് പമ്പാനദീ തീരത്തു നിന്ന് ഒരു ശിശുവിനെ ലഭിച്ചു എന്നും കണ്ഠത്തിൽ മണിയോടുകൂടി കാണപ്പെട്ട തേജസ്വിയായ ആ കുട്ടിയെ രാജാവെടുത്ത് കൊട്ടാരത്തിൽ കൊണ്ടുപോയി തന്റെ മകനായി വളർത്തി എന്നുമാണ് ഐതിഹ്യം. ഈ ഐതിഹ്യത്തിൽ ഒരു യുക്തിഭംഗം സ്വാഭാവികമായും നിഴലിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. കാട്ടിൽ നിന്ന് കളഞ്ഞ് കിട്ടിയ ഒരു കുട്ടിയെ ഏതൊരു രാജാവും സ്വന്തം മകനായി വളർത്തുവാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്. എല്ലാ രാജപരമ്പരകളും വംശശുദ്ധിയെ മുറുകെ പ്പിടിയ്ക്കുന്നവരാണ് എന്നതാണ് അതിനു കാരണം.രാജാധികാരം എന്നതു തന്നെ പാരമ്പര്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണല്ലൊ.സാധാരണ ഒരു രാജാവിന് അനന്തരാവകാശികളില്ലാതെ വന്നാൽ തത്തുല്യയോഗ്യതയുള്ള മറ്റൊരു രാജവംശത്തിൽ നിന്ന് ദത്തെടുക്കുകയാണ് പതിവ്. എങ്കിൽ മാത്രമേ പ്രജകളും ഗുരുജനങ്ങളും ബന്ധുജനങ്ങളും ആ അനന്തരാവകാശിയെ അംഗീകരിയ്ക്കുകയുള്ളു. ഇവിടെ അജ്ഞാതമായ സാഹചര്യത്തിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച ഒരുശിശുവിനെ വംശശുദ്ധിയിൽ മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു പാണ്ഡ്യരാജാവ് കൊട്ടാരത്തിൽ കിരീടാവകാശിയായ മകനായി വളർത്തി എന്നത് പഴമ്പാട്ടുകാരുടെ പൊലിപ്പിച്ച പുരാണമാകാനാണ് സാധ്യത.
തന്റെ പ്രതിയോഗികളെ അടിച്ചമർത്താനും അടുത്തരാജാവകാനും തക്ക യോഗ്യതയുള്ള ഒരു പുത്രന് വേണ്ടി അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന പന്തളം രാജാവ് , എപ്പോഴെങ്കിലും ഇനി ഒരു മകൻ ജനിച്ചു വരാൻ വേണ്ടി കാത്തിരിയ്ക്കാതെ, സാഹചര്യങ്ങളുടെ അനിവാര്യത കൊണ്ട് പാണ്ഡ്യനാട്ടിലുള്ള തന്റെ തായ്‌വഴിയിൽ നിന്ന് രാജലക്ഷണങ്ങളുള്ള ഒരു ആൺകുട്ടിയെ ദത്തെടുത്തു എന്നതായിരിയ്ക്കണം സത്യം.രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ട് നമുക്കീ വസ്തുതയെ സാധൂകരിയ്ക്കാൻ സാധിയ്ക്കും . [ തുടരും]
---------------------------
മണികണ്ഠനും പന്തളം രാജാവും
------------------------------
പന്തളത്ത് കൊട്ടാരം പണികഴിപ്പിച്ച് നാടുവാഴുമ്പോഴും രാജ്യവും രാജാവും ആകെ ഭീതിയുടെ മുൾമുനയിലായിരുന്നു. പാണ്ഡ്യ ദേശത്തുള്ള തന്റെ പാരമ്പര്യ വൈരികളും തന്റെ അധികാരപരിധിയിൽ തന്നെയുള്ള കരിമലയുടെ മുകളിൽ കൊടുംകാട്ടിൽ കോട്ട കെട്ടി കാടും നാടും വിറപ്പിച്ച് വാണിരുന്ന ഉദയനൻ എന്ന കാട്ടു രാജാവും നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന അക്രമങ്ങൾ രാജാവിനെ വല്ലാതെ അലട്ടിയിരുന്നു. ഇവരോടൊരു തീവ്രയുദ്ധത്തിലേർപ്പെടാൻ രാജാവിന് സാധിയ്ക്കുമായിരുന്നില്ല. മക്കളില്ലാത്ത തനിയ്ക് യുദ്ധത്തിൽ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചു പോയാൽ രാജ്യവും ഉറ്റവരും അനാഥരായിപ്പോകുമല്ലൊ എന്ന ചിന്തയും തന്റെ പ്രായാധിക്യവുമായിരിയ്ക്കണം രാജാവിനെ ഒരു പടനീക്കത്തിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിച്ചത്. തന്റെ രാജ്യം സംരക്ഷിയ്ക്കാൻ ശക്തിയുള്ള ഒരു പുത്രനു വേണ്ടി രാജാവും പത്നിയും ഏറെ പ്രാർഥനകളും വഴിപാടുകളും കഴിച്ചെങ്കിലും അതിനൊന്നും ഫലപ്രാപ്തിയുണ്ടായില്ല. ഈ അവസരത്തിൽ നായാട്ടിന്പോയ രാജാവിന് പമ്പാനദീ തീരത്തു നിന്ന് ഒരു ശിശുവിനെ ലഭിച്ചു എന്നും കണ്ഠത്തിൽ മണിയോടുകൂടി കാണപ്പെട്ട തേജസ്വിയായ ആ കുട്ടിയെ രാജാവെടുത്ത് കൊട്ടാരത്തിൽ കൊണ്ടുപോയി തന്റെ മകനായി വളർത്തി എന്നുമാണ് ഐതിഹ്യം. ഈ ഐതിഹ്യത്തിൽ ഒരു യുക്തിഭംഗം സ്വാഭാവികമായും നിഴലിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. കാട്ടിൽ നിന്ന് കളഞ്ഞ് കിട്ടിയ ഒരു കുട്ടിയെ ഏതൊരു രാജാവും സ്വന്തം മകനായി വളർത്തുവാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കുറവാണ്. എല്ലാ രാജപരമ്പരകളും വംശശുദ്ധിയെ മുറുകെ പ്പിടിയ്ക്കുന്നവരാണ് എന്നതാണ് അതിനു കാരണം.രാജാധികാരം എന്നതു തന്നെ പാരമ്പര്യത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണല്ലൊ.സാധാരണ ഒരു രാജാവിന് അനന്തരാവകാശികളില്ലാതെ വന്നാൽ തത്തുല്യയോഗ്യതയുള്ള മറ്റൊരു രാജവംശത്തിൽ നിന്ന് ദത്തെടുക്കുകയാണ് പതിവ്. എങ്കിൽ മാത്രമേ പ്രജകളും ഗുരുജനങ്ങളും ബന്ധുജനങ്ങളും ആ അനന്തരാവകാശിയെ അംഗീകരിയ്ക്കുകയുള്ളു. ഇവിടെ അജ്ഞാതമായ സാഹചര്യത്തിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച ഒരുശിശുവിനെ വംശശുദ്ധിയിൽ മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു പാണ്ഡ്യരാജാവ് കൊട്ടാരത്തിൽ കിരീടാവകാശിയായ മകനായി വളർത്തി എന്നത് പഴമ്പാട്ടുകാരുടെ പൊലിപ്പിച്ച പുരാണമാകാനാണ് സാധ്യത.
തന്റെ പ്രതിയോഗികളെ അടിച്ചമർത്താനും അടുത്തരാജാവകാനും തക്ക യോഗ്യതയുള്ള ഒരു പുത്രന് വേണ്ടി അതിയായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന പന്തളം രാജാവ് , എപ്പോഴെങ്കിലും ഇനി ഒരു മകൻ ജനിച്ചു വരാൻ വേണ്ടി കാത്തിരിയ്ക്കാതെ, സാഹചര്യങ്ങളുടെ അനിവാര്യത കൊണ്ട് പാണ്ഡ്യനാട്ടിലുള്ള തന്റെ തായ്‌വഴിയിൽ നിന്ന് രാജലക്ഷണങ്ങളുള്ള ഒരു ആൺകുട്ടിയെ ദത്തെടുത്തു എന്നതായിരിയ്ക്കണം സത്യം.രണ്ടു കാര്യങ്ങൾ കൊണ്ട് നമുക്കീ വസ്തുതയെ സാധൂകരിയ്ക്കാൻ സാധിയ്ക്കും . [ തുടരും]
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ